Veel mensen dromen ervan, slechts een paar doen het: voor een langere periode de auto pakken en wel zien waar je uitkomt. Bart en Annelouc durfden het aan en reden begin 2021 weg in hun Toyota Land Cruiser. Maar hoe gaat het nu met ze? Tijd voor een update!
Waar zijn jullie afgelopen tijd geweest?
Annelouc: “Het laatste deel van ons Iran visum hebben we besteed aan een heel bijzonder gebied, namelijk Noord-Iran. De locals noemen het ook wel de ‘jungle’. Boven Teheran bevindt zich een uitgestrekt berggebied dat grenst aan de Kaspische Zee. Het is er groen en in de valleien hangt regelmatig een mysterieuze mist door de hoge luchtvochtigheid. Het is een geliefde vakantiebestemming van veel Iraniërs. Een plek die we zeker niet wilde missen.”
Wat waren de hoogtepunten van Noord-Iran?
Bart: “Wat ons enorm heeft verrast was de Alamut Vallei. Na een steile bergpas kwamen we uit in een groene vallei. In het midden stroomde een rivier en aan weerszijde zagen we bergen met besneeuwde pieken. Door de vruchtbare grond in de vallei wordt allerlei fruit geteeld. Hier ontmoetten we onze vrienden Nathan en Linda (@maisonwheels), een Nederlands stel die ook op reis is met hun Toyota Land cruiser. Ted doet het goed in de bergen. Hij rijdt comfortabel, de motor wordt niet warm en de smalle wegen zijn goed te doen.”
Annelouc: “Een moment dat we nooit zullen vergeten was toen we bij een boer op zijn stuk land mochten kamperen. We waren op zoek naar een slaapplek langs de rivier. We zagen een prachtig stukje land vol met verschillende fruitbomen. Met behulp van Google Translate communiceerden we met de boer. Hij vond het prima en zo stonden we op het mooiste plekje langs de rivier. Toen we de twee Land Cruisers net geïnstalleerd hadden kwamen er allemaal auto’s aanrijden. De gehele familie was opgetrommeld om ons een warm welkom te geven.”
Annelouc: "Er werd thee gemaakt op het vuur. De familie vroeg wat onze favoriete Iraanse gerechten waren. Enthousiast begonnen we onze lof voor de Iraanse keuken te uiten. We waren er immers al bijna drie maanden. Het bleek een strikvraag te zijn. De dames vertrokken ‘ineens’ en gingen blijkbaar naar de markt om alle ingrediënten te halen! Het werd echt een feest. Ze hebben voor ons gekookt op het vuur en we hebben samen gedanst. De volgende dag kregen we een rondleiding door de tuin en leerde we veel over de verschillende soorten fruitbomen."
Wat viel jullie nog meer op onderweg?
Bart: “Ook in Iran zijn we veel plastic afval tegengekomen. We proberen hierover in gesprek te gaan met de locals. Vaak is het een gebrek aan goede voorzieningen of educatie. Veel mensen gooien afval buiten hun terrein in de rivier of van een steile helling af. Het recyclen van plastic is een thema dat me aan het denken heeft gezet. Kunnen we iets bruikbaars maken van het plastic afval?”
Annelouc: “De komende weken gaan we verder noordelijk rijden. We gaan Iran verlaten, omdat ons visum verloopt. Vanuit hier willen we naar Armenië en Georgië. We kijken uit naar het familiebezoek dat we in Tbilisi krijgen en naar wandelingen in de bergen.”
